Przy wigilijnym stole, Łamiąc opłatek święty, Pomnijcie, że dzień ten radosny W miłości jest poczęty; Że jak mówi wam wszystkim Dawne, odwieczne orędzie, Z pierwszą na świecie gwiazdą Bóg w waszym domu zasiędzie. Sercem go przyjąć gorącym, Na ścieżaj otworzyć wrota- Oto co czynić wam każe Miłość, największa cnota. A twórczych pozbawi cię ogni, Sromotnie zamknąwszy swe wnętrze, Kto z bratem żyje w niezgodzie, Depcząc orędzie najświętsze. Wzajemnie przebaczyć winy, Koniec położyć rozterce, A z walki wyjdzie zwycięsko Walczące narodu serce.