Poezja

Szczęśliwa nocy, w którą się rodzi
Dzień jasny, światło wszystkiemu stworzeniu,
I w której brudach i okropnym cieniu
Słońce jaśniejsze nad codzienne wschodzi,

Szczęśliwe bydło, które, gdy mróz chłodzi,
Grzejecie Pana w ciepłym swoim tchnieniu;
Luboście nieme, w takim przysłużeniu
Zazdrościć wam się tego szczęścia godzi.

Szczęśliwa stajni, szczęśliwe pieluchy,
Które się boskich członeczków tykają,
Szczęśliwy i żłób, szczęśliwe i siano,

Szczęśliwsze jednak nad wszystko pastuchy;
Sądzę, że naprzód Dzieciątko witają,
I do zbawienia powstali tak rano.