Literatura

MOJA PIEŚŃ NA DZIEŃ DZISIEJSZY

Me życie jest cieniem, me życie jest chwilą
Co ciągle ucieka i ginie
By kochać Cię Panie, tę chwilę mam tylko,
Ten dzień dzisiejszy jedynie!...

O jutro się modlić nie jestem w stanie
Choć, nie wiem jak życie popłynie;
Dziś strzeż mnie, dziś broń mnie, dziś tylko, o Panie,
Przez dzień ten dzisiejszy jedynie.

Gdy myślę o jutrze, przejmuje mnie trwoga,
Tak smutno na łez mej dolinie;
Lecz próby ja pragnę i cierpieć dla Boga
Przez dzień ten dzisiejszy jedynie

Przy sercu Twym blisko nie smucę się znojem,
Ni walką, ni trudem - to minie
Ach weź mnie, o Jezu i w Sercu skryj Twoim
Na dzień ten dzisiejszy jedynie.

Ach, skończy się wkrótce, to moje wygnanie,
Wiecznego blask zalśni mi słońca,
I śpiewać Ci będę na wieki, o Panie,

To "dzisiaj" bez kresu i końca.

MOJA RADOŚCI

Wielu na ziemi mknie ludzi
W próżnej za szczęściem pogoni
We mnie to pragnień nie budzi,
Radość w mym sercu się chroni.
To kwiat, który nie jednego
Dnia zakwita, kwitnie wiecznie!
I czarem dnia wiośnianego
Uśmiecha się wciąż słonecznie...

Och, jam aż nadto szczęśliwa,
Bóg mi hojnie łask udziela,
Więc dusza ma nie ukrywa
Swojej radości, wesela!
Radość, to kochać cierpienia,
Uśmiecham się, choć ból rani,
Wdzięczna za me doświadczenia
I ciernie między kwiatami.

Gdy niebo skryła zasłona
Błękity w cień się spowiły,
Radość mam, żem poniżona,
Że mnie ciemności okryły.
Ach, mój pokój to jedynie
Pełnić, co chce Jezus drogi,
Wtedy moje życie płynie
W dzień, czy w noc, bez żadnej trwogi.

Mój Pokój, to być maleńką
Bo gdy padam, gdy się chwieję,
Pan mnie dźwiga świętą
Bo gdy padam, gdy się chwieję,
Pan mnie dźwiga świętą ręką,
Więc radością promienieję
I zdwajam mych pieszczot dary, Mówię, że dla niego żyję,
Że miłuję go bez miary,
Nawet gdy mi się ukryje!

Mój pokój gdy w utajeniu
Chowam me łzy przed siostrami,
Jakie rozkosze w cierpieniu
Gdy je zarzucam kwiatami...
Abym Pana radowała,
Ból mój okryje milczenie,
W uśmiechu jego jest cała
Radość, choć w sercu mym cienie
Mój pokój to walczyć stale,
Niecić w sercach żar miłości,
I każdą Panu dać chwilę,
Mówiąc ku Jego radości:
Braciszku Boski, dla Ciebie
Zniosę przeżycia najkrwawsze,
By radość - ofiarę z siebie
Dać i weselić się na zawsze!

Pragnę jeszcze żyć na ziemi,
Jeśliby Twa wola była,
Lub iść do nieba z świętymi,
Bylem Ci radość sprawiła.
Żyć będę, chociaż powieki
Zamknę, miłością strawiona.
Kochać Cię, Boże, przez wieki
To radość ma nieskończona!