Heute ist Freitag, 29 März 2024
Lesung (Wort Gottes)
Gazeta parafialna

Theologie

Więź miłości wzajemnej i pokorna służba w Kościele jako zasada życia Kongregacji Oratorium Św. Filipa Neri

kl. Jakub Przybylski C.Or.

Wiek szesnasty zaznaczył się w historii Kościoła przede wszystkim Soborem Trydenckim, który zaowocował między innymi powstaniem nowych zakonów. W tym czasie swe narodziny przeżyło również Oratorium św. Filipa Neri. Do dziś wielu zachwyca styl życia księży oratorianów, członków kongregacji. Genialna myśl Świętego Ojca Filipa bardzo szybko okazała się popularna najpierw w Rzymie, a wkrótce niemalże na całym świecie. Święty Filip, mistyk i stygmatyk Ducha Świętego, promieniujący radością, żyjący tylko Ewangelią, i to głoszoną zawsze i wszędzie, pociągał za sobą wielu poszukujących Boga oraz pragnących słuchać i rozważać Jego Słowo. Święty Ojciec Założyciel gorąco pragnął żyć we wspólnocie z braćmi, lecz nie chciał, by było to życie zakonne w ścisłym znaczeniu. Wypracował więc jedyny i niepowtarzalny sposób życia wspólnotowego.

Nieznane dotąd określenie - oratorium - wymaga wyjaśnienia. Według źródłosłowia łacińskiego oznacza miejsce modlitwy. U zarania było to miejsce przeznaczone dla ludzi świeckich, z którymi spotykał się święty Filip. Gdy oratorium świeckie znacznie się poszerzało, zaistniała potrzeba założenia kongregacji księży i braci, którzy będą duszpastersko wspomagali laikat. Kongregacja jest więc zgromadzeniem, które od początku powstało dla służenia oratorium. Ci, którzy należą do tego braterskiego stowarzyszenia wiernych mieszkając w klasztorze lub w parafii, dzięki wspólnej modlitwie, rozważaniu Pisma Świętego i pokornej służbie ludziom w prostocie i radości serca, mają - idąc śladami św. Filipa - stać się "jednym sercem i jedną duszą". Taki jest pierwszy cel oratorium. Ma ono być nie tyle instytucją, sformalizowaną i prawnie skostniałą, ile rodzinnym miejscem "poufałego obcowania ze Słowem Bożym, wspólną modlitwą i umiłowaniem spraw Bożych". Dzięki takim korzeniom kongregacja może w sposób skuteczny i pociągający objawiać i umacniać miłość Bożą najpierw w życiu domowym, a potem wśród wiernych. Trwałym i najważniejszym fundamentem stowarzyszenia, każdego członka i wszystkich z osobna, jest ścisła więź z Bogiem. To ona właśnie promieniuje na współbraci i pozwala im żyć wspólnie bez ślubów czy przysięg. Związek miłości wzajemnej i nieskrępowanie przyrzeczeniami wyznacza spójnię kongregacji, którą stanowi jedynie więź miłości.

Dzięki temu kongregacja jest nawiązaniem do pierwotnej wspólnoty chrześcijańskiej, w której bardzo akcentowano, by przez codzienne obcowanie członkowie wspólnoty tworzyli jedną rodzinę i coraz bardziej się wzajemnie poznawali i dzięki temu szanowali. Święty Filip zdawał sobie sprawę z różnorodności charakterów braci i jedyną drogę dla wspólnoty widział we wzajemnym zrozumieniu i bliskości. Stąd też siła Kongregacji nie leży w ilości członków, lecz właśnie w rodzinnej trosce o każdego brata, w radości na co dzień - tak wewnętrznej jak i zewnętrznej. Wstępujący do kongregacji z wolnej woli "oddają się" wspólnocie i wyrażają zamiar pozostania w niej aż do ostatniej chwili życia, realizując stabilitas loci (stałość miejsca). Żyjąc w jedności braterskiej nie tworzą jednak zakonu, lecz Stowarzyszenie Życia Apostolskiego.

Rodzinny charakter kongregacji zostaje zachowany również przez nazwanie domem poszczególnych miejsc życia braci. Choć prawnie domy - kongregacje pozostają w prawnej łączności z całym Instytutem, "oddzielnie od innych się rządzą i same sobą kierują". Zawsze jednak są w serdecznym i braterskim porozumieniu. Jego wyrazem są partykularne federacje oraz Konfederacja - unie między poszczególnymi kongregacjami tworzącymi federacje; ta struktura wnosi pewne skutki prawne, ale nie wprowadza w ścisłym znaczeniu wspólnej władzy, jako że służy jedynie pogłębianiu wzajemnej współpracy.

Można więc podsumować krótko, że tryb życia, jaki zaproponował św. Filip, jak najbardziej odpowiada potrzebom Kościoła Bożego. Kongregacja została założona bowiem dla zbawienia ludzi i dostosowuje całą swą posługę temu nadrzędnemu celowi. Chce wzrastać ku świętości przez radosne głoszenie Dobrej Nowiny, akcentuje osobisty związek z Bogiem przez modlitwę i familiarne rozważanie Jego Słowa. Ideałem kongregacji jest życie zbliżone do rodzinnego - jak w pierwotnej gminie chrześcijańskiej, jej członkowie nie składają ślubów, całe swe życie poświęcają służbie świeckim, a przez stałość miejsca coraz lepiej się poznają i rozumieją. Dzięki temu może trwać, oparta na miłości, jedność wśród braci i skuteczne duszpasterstwo. Te proste zasady powodują, że poszczególne domy mogą wypracować jedyny i niepowtarzalny klimat wzajemnego szacunku oraz wewnętrzną i zewnętrzną radość z życia, które prowadzą. Oratorium św. Filipa, najpierw jako miejsce modlitwy, jest drogą dla każdego, kto pragnie niczym nieskrępowanej zażyłości z Bogiem i radosnej służby każdemu, kto zapuka do drzwi.


9683 mal gelesen

11, (2) 1999 - Wakacje



Copyright 2003-2024 © Kongregacja Oratorium Św. Filipa Neri i parafia pw. NMP Matki Kościoła w Poznaniu
stat4u
Kalendarz
Czytania
Kongregacja Oratorium Św. Filipa Neri - Poznań